คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา

….และคำถามว่าควรจะอยู่ที่แห่งหนไหน เป็นคำถามที่ผมถกเถียงกับจิตวิญญาณของตัวเองอยู่เสมอมา

…อืมม์….ปารีส….มันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

และนั่นเป็นเส้นทางที่สวยที่สุดในปารีสที่ยังไม่เคยมีใครบันทึกไว้…

นี่ถ้าผมไม่ได้เดินทางไปที่ปัตซากุ ผมก็คงไม่รู้สึกผูกพันกับจักรยานลึกซึ้งมากเท่านี้…

นิชเช่ตระหนักดีว่า คนร่วมสมัยกับเขาไม่พร้อมที่จะฟัง “หูไม่ว่าง” (จากค่านิยมและความเชื่อเดิมๆ) พอที่จะได้ยินและเข้าใจ สิ่งที่เขาพูด เปรียบดังแสงของดวงดาวที่ต้องใช้เวลาเดินทางมาสู่โลกมนุษย์…

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ยุกติ มุกดาวิจิตร นำเสนอในการสัมมนาเครือข่ายนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา สาขาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาครั้งที่ 11 ปีการศึกษา 2554 วันที่ 3 มีนาคม 2555